من شخصا این وب را نساختم که فقط از یک فیلم در اون بگیم .
اما بیش از هر چیز اسم این فیلم رو من تاثیر گذاشت.
وطنی که هر لحظه یک جاییش رایگان داره حراج میشه. از نفت و گاز بگیر تا جون و عمر و وقت آدماش.
کمتر کسی پیدا میشه حس نکنه داره فرو میره و حیف و میل میشه. زنگیمون شده حسرت و کاش و کاش و کاشکی و ....
من بخشی از عمرم به اعتیاد گذشت. سرم را انداختم پایین تا نبینم و حرص نخورم...
چرا؟ ....
جوابتو این فیلم میده
 |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر